Җәй көннәре кухня ышанычлы рәвештә табигатькә – мангаллар, казаннар, шарабаннар һәм ачык утта һәм саф һавада ризык әзерләү өчен адәм баласы уйлап тапкан башка шундый пешерү-ыслау корылмаларына күчә. Безнеке, редакциянеке дә, шулай эшләде әле.

Бу кадәр файдалы матдәләр башка бер үсемлектә дә юк. Анда кишергә караганда бета-каротин – ике, ә С витамины лимонга караганда өч тапкырга күбрәк. Шулай ук К витамины чыганагы да булып тора. Ул бик сирәк яшелчәләрдә генә бар. Әлеге тылсымлы үсемлекнең исеме – кычыткан, дөресрәге, май кычытканы. Табиблар сезон вакытында аны, кимендә, өч‑дүрт тапкыр ашарга киңәш итә. Шулай итеп, бу юлы файдалы, «үләннәр патшасы» булган кычытканнан аш пешерәбез.

«Редакция кухнясы»на милли ризык әзерләргә килгән иң җиңел аяклы кеше Венера Ганиева булды, дисәк, ялгышмабыз. Без аның белән «Татар утары»нда төшке аш ашарга гына килешкән идек, әмма ул килеп керде дә, шунда ук һәммәбезне үзе пешергән пәрәмәчләр белән сыйларга теләвен белдерде. Шәһәр уртасындагы атаклы ресторанның штаттагы поварларына телне йотарлык милли ашның әзер булуын көтәргә генә калды. Безгә дә, билгеле! Венера ханым пәрәмәчләрне әзерләгән арада безнең белән әңгәмә корырга да, җырлау осталыгы буенча мастер-класс бирергә дә өлгерде.

Казан… Новосибирск… Калуга… Арча… «Шәһәрләр» уенын белмәгән кеше юктыр. Шул рәвешле башка берәр милләт вәкиле белән «Ашлар» уенын да уйнап карарга була. Бәлеш… Штрудель… Лагман… Нут… Талкыш кәләвә. Соңгысы тәмле дә, баллы да, шул ук вакытта бәясе дә бар. Җитмәсә әзерләү дә шактый матавыклы икән. Шуңа да талкыш кәләвәне әзерләүчеләр – бармак белән генә санарлык!

Өлеш безгә кайдан килгән

Кайбыч районыннан юка пешерү серләре турында

Ризидә Хәсәновадан телне йотарлык катлы бәлеш пешерү серләре

Төрек кафеларында пәхләвенең катлы-катлы камырдан пешерелгән вариантларын еш авыз итәбез. Ә менә Рәҗия апа пешергәне аларга охшамаган булып чыкты. Үзбәк пәхләвәсе үзенә бер төрле икән.

Кыстыбыйны тиз арада пешерелә торган ризыклар рәтенә кертәләр. Ләкин бу чынлыкта шулаймы соң?

Без кунак булган гаиләдә Корбан ашларына зурлап әзерләнәләр: гөбәдия, кыздырган тавык, ит ризыклары – өстәл яме. Шулар арасында кош телен аеруча яраталар икән.

Керә-керешкә, өстәлгә игътибар иттем. Җир җиләгеннән ясалган кайнатмалар күренә: «Җиләк эшен чынлап та яраталар икән», — дип эчемнән генә уйлап куйдым.

«Олы кызыбыз Айсылу белән кече кызыбыз Гөлкәй яраткач, гөбәдияне гел пешерәм», — дип елмайды Тәти апа, безне каршылаганда. Тәти апа дигәнем, Кама Тамагының Келәнче авылында яшәүче Мөршидә Гомәрова.