Татар театрының атасы Галиәсгар Камал
Күренекле драматург Галиәсгар Камалның 1910 елның 5 ноябрендә «Шәрекъ клубы»нда уздырылган 10 еллык иҗат юбилееннан соң язган мәкаләсен Г. Тукай түбәндәге сүзләр белән тәмамлый: «Минем күңелемдә Галиәсгар әфәнде әсәрләренә моннан әллә ничә еллар элек, ярты сабый вакытымдук, мәхәббәт орлыклары чәчелгән иде. Аның әсәрләрен бу елларда сәхнәдә күрә‑күрә вә муаффәкыятьле (уңышлы) чыкканнарына тәгаҗҗеб итә‑итә (гаҗәпләнә-гаҗәпләнә), шул мәхәббәт һаман үсә бара, тамыр җәя барадыр. […] Һәм дә татар тормышының, Казан мещаннарының иң безгә мәҗһүл (мәгълүм булмаган) почмакларын сәхнәдә якты кояш кеби күрсәтергә каләменең көченнән килгәнлегенә хәйрат итәрәк, аны, Галиәсгар әфәндене, «татар Островские» наме мөкәррәм вә мөстәхәккы белән тәгъзим (хөрмәтле вә лаеклы исеме белән олылап) итеп, сүзне бетерәм».