Данис Зарипов: Өстенлек –хоккейга

«Ак Барс» хоккей командасы капитаны, өч тапкыр дөнья чемпионы, биш тапкыр Гагарин кубогы иясе Данис Зарипов «Татарстан» редакциясенә туп‑туры «Инстаграм»нан килеп керде. Челтәрдә исә язылучыларның фотолары, постлары һәм лайклары, редакциядә – җылы хисләр һәм «Татарстан» укучылары белән җанлы әңгәмә калды.
– Дөресен генә әйткәндә, бу пьедесталга ирешүемә гаҗәпләнәм дә, чынлыкта мин бу аккаунтны үстерү белән әллә ни шөгыльләнмим дә. Һәр ады­мымны төшереп барырга, тор­мышым белән уртаклашырга яратмыйм. Вакыт‑вакыт мин, әлбәттә, анда фотолар куйга­лыйм. Сәхифәмдә күңелле атмос­фера сакларга тырышам. Әмма исемемнең бу конкурста яңгыра­вына бик шатмын, җиңү яулавы бик күңелле. Бәлки, бу җиңүдән соң «Инстаграм» сәхифәмә җит­дирәк карый башлармын.
– Алканың шешә капкачы­на эләгүенә караганда да җит­дирәкме? Сезнең бу темага чел­ленджыгыз, караучылар саны буенча фикер йөрткәндә, шак­каткыч булып чыкты…
– Мин үзем дә гаҗәпләндем, бу эшкә ярты көн китәр инде дип уйлаган идем, җиденче тап­кырында бугай, килде дә чыкты.
– 70 мең язылучыгыз бар, яхшы сан. Безнең шәһәр спортка якын һәм күп спортчылар үз ак­каунтын актив алып барырга тырыша, ләкин сезнең хоккей сәхифәгез баскетболчылар, фут­болчылар, волейболчыларны­кының гомуми массасыннан аерылып тора... Шул исәптән юмор хисе белән дә. Ул сезгә язы­лучылар армиясен арттырырга булышамы?
– Ничек атала әле? Сүзен оныт­тым... Ә-ә, «накрутка»! Менә! Миңа күпләр әнә шул «накрутка» белән шөгыльләнергә тәкъдим итте. Тик мин мондый алымнар яклы түгел. Мине башкалар кебек язы­лучылар саны артыннан куу кы­зыксындырмый. Андый теләгем бөтенләй юк. Күпме бар, шуның кадәр булсын. Барысына да шат­мын.
– Сезнеңчә ничек: сез спортта күбрәк танылганмы, әллә «Инс­таграм»дамы?
– Әлбәттә, «Инстаграм»да.

Фото «Ак Барс» хоккей клубының рәсми сайтыннан алынды
 
– Әмма спорт бүләкләрен сез анда җыймадыгыз бит. Реаль карьерагыз таң калдыра! Дөнья чемпионаты, КХЛ... Шундый атаклы өчлектә уйнадыгыз: За­рипов –Морозов – Зиновьев... Җанатарлар мондый уеннан чын рухи ләззәт ала иде. Теле­фонда утырып, андый нәрсәләр ясап булмый. Моны ничек бул­дырдыгыз?
– Хәзер менә бу сүзләрегездән соң сагынып җибәрдем. Уеннарга керткән өлешемне, хезмәтемне һәм җиңүләремне онытмавы­гыз һәм бәяләвегез өчен рәхмәт. Мин җиде яшьлек чагымда хок­кейда ясаган беренче адымнарым бушка китмәгәнгә бик шат. Бөтен хезмәтем, беренче чиратта, үзем­не тәрбияләү эше, шул җиңүләр белән бүләкләнде. Бу минутларда, бу сезоннарда минем белән бергә бозда, командада булган барлык партнерларыма да бик рәхмәтле­
мен. Ачыктан-ачык әйтәм, хоккей­ның бер уенчыныкы гына түгел, ә команда уены икәнен һәркем яхшы аңлый, партнерларсыз бер­ни дә эшли һәм бернигә дә ирешә алмыйсың.
– Әниегез ягыннан тамырлар Алабуга районының Татар Дөм‑Дөме авылына тоташа, һәм сез анда һәрвакыт Гагарин кубогын алып киләсез. Әлеге кечкенә авылдагы малайларның да сез­нең кебек танылган хоккейчы булу мөмкинлеге бармы?
– Һәркайсының форсаты бар, тик мөмкинлекләр генә күпкә аз­рак. Шуңа күрә ярдәм итәргә ты­рышабыз да. Туган-тумача, егетләр ярдәме белән без авылда хоккей белән шөгыльләнү өчен шартлар тудырдык, хәтта ишегалды хоккее өчен булса да. Берничә ел дәвамын­да минем исемдәге турнир үткәрел­де, Дөм‑Дөм малайлары хоккейга бик күп вакыт бирә иде. Әмма, кызганычка, заманалар үзгәрә, һәм күп кенә ата-аналар балалары белән зур шәһәрләргә күчәргә ты­рыша. Шәһәр җирендә балаларны спорт (һәм ул гына да түгел) белән шөгыльләндерү мөмкинлекләре күбрәк. Хәзер анда ниндидер ко­манда ясардай дәрәҗәдә хоккей белән җитди кызыксынучы балалар калмады диярлек. Әлегә нинди­дер тынычлык, сүлпәнлек күзәтелә. Мин бу юнәлешне ташларга җыен­мыйм, ярдәм итәчәкмен һәм үс­терәчәкмен, булдыра алганның барысын да эшләячәкмен. Күрше авыллар да бар бит. Балалар бөтен җирдә дә спорт белән шөгыльлә­нергә тиеш, ә моның өчен мөмкин­лекләр минималь булган төбәкләргә ярдәм итәчәкбез – шулай кирәк ул.
– Төрле авыллардан чыгып, тормышта ниндидер уңышлар­га ирешкән күп кенә кешеләр хәзер үзләренең туган җирлә­ренә ярдәм итәргә тырыша. Әлеге уй ниндидер бер яшьтә килә һәм нинди дә булса фай­далы эш эшләгәнче, һич китми, диләр...
– Нәкъ шулай булды да. Тугыз ел элек, 2009 елгы җиңүдән соң, миндә шундый фикер туды. Абзый белән сөйләшеп утыра идек, шулчак ул күп балаларның хоккей белән янып, кызыксынып йөрүен әйтте. Авыл үзе әллә ни зур түгел, тик анда барысы да хоккей карый. «Зари­пов, Морозов һәм Зиновьев өчен җан аталар», – диде абзый. Ул идея әнә шулай туды – малайларны хок­кейга өйрәтеп карарга, турнирлар үткәрергә карар кылдык. Ул вакытта барысы да бик яхшы барды. Хәзер хоккей уйнау теләге югалганмы, әллә кызлар малайларга караганда күбрәк була башладымы... Гомумән алганда, Дөм‑Дөмдә хоккей дәрте бераз сүрелде.
– Ә сезнең үз уен стилегез яшь белән бергә үзгәрәме? Бу хакта үзегез ни уйлыйсыз?
– Барысы да тренер кушканга, тактикага бәйле. Нинди генә стилең булмасын, барыбер кайдадыр җай­лашасың, киңәшләшәсең, коман­дада булырга кирәк, ул – бердәм, бер организм.

– Әгәр сез спорт министры бул­сагыз, беренче эш итеп нишләр идегез?..
– Бу хакта уйлап та караганым юк. Быел минем өчен бик җитди сезон. Әүвәлгеләре җитди булма­ган кебек килеп чыкты бу сүзләр... Шулай да быелгысы үзенчәлек­ле – егерме еллык һөнәри карье­рамда беренче тапкыр мине се­зон башыннан ук капитан итеп куйдылар. Моңа бик җаваплы карыйм. Егетләрнең барысының да миңа ышанычын сизәм, ко­манданы үз артымнан алып ба­рырга кирәклеген тоям. Һәркем арасында яхшы мөнәсәбәтләр ур­нашсын, коллектив бердәм бул­сын, каршылык-бәхәсләр килеп чыкмасын, нәтиҗәгә комачаулар­лык һичнәрсә калмасын өчен, ко­мандада уңай мохит булдырырга тырышам. Әлбәттә, җиңүләр өчен хәлебездән килгәннең барысын да эшләргә тырышырбыз, ә килеп чыкмаса, тренировкаларны үзгәр­тербез. Башымда шундый уйлар гына. Шуңа күрә башка нәрсә ту­рында – әйтик, бизнес турында (бу хакта күпләр кызыксына), берни дә әйтәсем, алдан фаразлыйсым килми. Барысы турында да бер үк вакытта кайгыртып йөреп булмый. Югыйсә, хоккей шунда ук аска тәгәрәячәк. Әлегә булдыра алуымны тойганда, теләгем бул­ганда, сәламәтлегем мөмкинлек биргәндә, хоккейга үземне тагын берничә ел тулысынча багышларга телим. Карьера тәмамлангач, вакыт күпкә иркенрәк булачак, анда инде бөтенләй башка юнәлешне тулы куәткә үстерергә мөмкин. Ә әлегә өстенлек – хоккейга.