Азнакай талантлары

Аның җырлары хәтта яңгырлы җәйне дә кояшлы итә ала
Җырларын туйларда, юбилейларда, сабантуйларда һәм концертларда ишетә башлаганчы, үзешчән композитор Ландыш Шәрәфиева иҗаты белән никадәр тирәнгә кереп китүен үзе дә аңлап җиткерми әле.
 Илдус Мәрдәншин сүзләренә язган «Каеннардай якты булсын» – аның беренче җыры. Һәм җырга бәяне иң элек кызы бирә: «Әни, бик шәп бит бу!» Дебют җыры бе­ренче альбомының исеме итеп куела. Аннары «Гомер җебе» дигән икенче альбом туа, ул якташ ша­гыйрьләре белән иҗади хезмәт­тәшлектә языла...
Хәзер Азнакайның музыка-бәй­рәм ландшафтын аның Гөлгенә Кәримова сүзләренә иҗат иткән «Рәхмәт сиңа, табиб!» җырыннан башка күз алдына да китереп бул­мый. Шәһәрдә һәм районда ул ме­дицина хезмәткәрләренең рәсми булмаган гимны статусын алган. Әйе, гимн, аны беләләр, җырлый­лар һәм яраталар. «Минем төп хезмәтем дә бар бит, югыйсә», – ди композитор үзе. Ландыш Гайсә кызы – район‑шәһәр Мәдәният сарае директоры. Ә җырлар язу – «анысы күңел өчен». Ләкин ке­шеләр бергә җыелып, синең җырларыңны җырлый икән, бу талант түгелмени? Ландышның җырлары яңгырлы җәйне дә кояш нурла­рына күмә, дип мактыйлар үзен якташлары. Бәлки бу «нурлылы­к»ның сәбәпләре аның моңсу текстларны читләтеп узуыннан киләдер?
– Миңа күбесенчә якты хис­ләр ошый. Күңел тартмаган ши­гырьләрне алмаска тырышам. Без­нең һәммәбез өчен дә мәхәббәт төрле яшьтә моңарчы күренмәгән төрле яклары белән ачыла – туган җиргә, әти-әнигә... Минем өчен кинәт каяндыр иңгән, ләкин анык музыкаль идея шул инде. Ә кал­ганы техника эше – язу, җырлап карау, яздыру.
Бүген аның җырларын Гүзәл Уразова, Салават Миңнеха­нов, Фәридә – Алсу дуэты, Динә һәм Рафаэль Латыйповлар, Эльви­ра Хамматова, Равил Галиев җыр­лый. Ул үз иҗатын юмарт өләшә, бик матур тавышка ия буларак, үзе дә җырлый:
– Кайчакта ниндидер җырны җырлый башлыйсың, аны берен­че ноталарыннан ук эләктереп алалар – иң ышанычлы штрих шул инде: димәк, килеп чыккан! Мин бит шоу өчен язмыйм, ә та­машачылар өчен. Мондый чакта мин бик бәхетле.

Ландыш Шәрәфиева 100дән артык җыр язган. Бүгенге көндә өченче альбомын әзерли.
 
Һәр курчакның – үз холкы
Бүген бу курчакларны республика шәһәрләрендә һәм районнарында гына түгел, чит илләрдә дә күрергә була. Шәһәр кунаклары якыннарына бүләккә, бик шатланып, Азнакайдан зифа буйлы, матур милли күлмәкләр кигән курчакларны алып китә.

– Әйе, үз эшеңнең ерак илләргә бүләк булып китүе бик күңелле, әмма курчакларымның аерым характерга ия булуы минем өчен тагын да мөһимрәк. Чөнки алар­ның һәркайсына без җан өрергә тырышабыз, – ди Галина Герк, «Азнакай курчаклары» Халык һөнәрләре йорты җитәкчесе.
Галина Альвисовна «Халык сән­гати һөнәрләре остасы» исемен йөртә. Ләкин аның персонаж­ларын бары тик халык иҗаты предметлары дип кенә атарга тел әйләнми. Аның курчакла­ры шулкадәр затлы һәм нәфис. Сүз уңаеннан, бу яклары белән алар үзләренең авторларына охшаган. Галина Альвисовна күп еллар буе Азнакай балалар сәнгать мәктәбендә рәсем сәнга­те укытучысы һәм сәнгать бүлеге мөдире булып эшләгән. Бүген аның укучыларының күбесе иҗат белән шөгыльләнүләрен дәвам итә, инде үзләре укыта.
– Минем әтием немец, ә әни­ем Азнакай районының Ирекле авылыннан. Мөгаен, әнием ягы­на тартканмындыр, мин татар бизәкләренә, чигүләренә, милли костюмнарына битараф түгел, – дип елмая Галина Альвисовна. – Халык һөнәрләре йортының нәкъ менә Азнакайда ачылуы бик сөен­дерде. Кибетләрдә примитив кы­тай сувенирларын күреп җан әрни. Бер-берсеннән аерылып торма­ган мондый уенчыклар урынына без үз осталарыбызның уникаль эшләрен тәкъдим итәбез. Без бу юнәлештә эшли белгән талант­ларны, төрле әйберләр ясау белән мавыгучы кешеләрне эзлибез, – кыскасы, эшчәнлегебез юнәлешен бик тырышып үстерәбез.

Чыннан да, күргәзмәгә куелган курчаклар һәм сувенирлар күңел­ләрне әсәрләндерә, аларда халык­ның җаны яши кебек. Алар, рухи кыйммәтләрне һәм халык тради­цияләрен саклап, безне үткәннәргә кайтара, гүзәллек бүләк итә.

Халык һөнәрләре йорты дистәгә якын халыкны эшле иткән, алар арасында күбесе – мөмкинлекләре чикле кешеләр, инвалид балалары булган ата-аналар.